ÖZET Politika ve yaşam arasındaki ilişki ve bu ilişkide her iki alanın sınırları insanlık tarihi kadar kadim bir meseledir. Politikanın mı yaşamın sınırlarını belirlediği yoksa politikanın sınırlarının mı yaşam tarafından çizileceği soruları geçmişten günümüze tartışmaların odağında yer almıştır. Nitekim tarihsel süreçte verilen cevap her ne kadar politikanın yaşam üzerinde tahakküm kurma ve her seferinde onu yeniden üretme arzusu şeklinde olsa da, yaşam, politika karşısında direnişini her zaman korumuştur. Biyopolitika kavramı, yaşam ve politika arasındaki bu ilişkiyi anlamak ve bu sorulara yeniden cevap üretmek için geliştirilmiştir. Kavram, Yunanca hayat anlamına gelen bios ile politika kavramlarının bir araya getirilmesiyle geliştirilmiştir. Kavramı ilk kez eserlerinde kullanan Foucault, özellikle modern tıbbın gelişimiyle ortaya konan pratikler üzerinden kavramı ele alır. Nitekim Foucault’dan sonra kavramın popülaritesi artmış; başta felsefe ve sosyoloji olmak üzere birçok alan ve çalışmada kavram yoğun bir şekilde kullanılagelmiştir. Biyopolitika kavramı, ilk etapta her ne kadar modern gelişmeleri ele almak için kullanılmış olsa da hayatın kendisini konu etmesi sebebiyle Antik Dönem eserler ışığında da irdelenir. Platon, Aristoteles gibi Antik Yunan filozoflarının yanı sıra Thomas Hobbes gibi filozofların eserlerini de söz konusu kavram bağlamında ele almak mümkündür. Biyopolitika kavramı özellikle biyoteknolojik gelişmelerle beraber daha sık kullanılmaya başlanmıştır. Yine nüfusun nitelik ve nicelik olarak iyileştirilme çabası ve beden politikaları da kavrama olan ilgiyi artırmıştır. Söz konusu kavram, özellikle salgın hastalık dönemlerinde ortaya konan politikaları anlamak için anahtar görevi görür. Bu çalışmada ilk etapta biyopolitika kavramının tarihsel gelişimi ve anlamını ortaya koymayı amaçlamaktayız. Çalışmamızın kavramsal çerçevesini oluşturan birinci bölümde kavramın, işaret ettiği noktalara ve kullanıldığı alanlara değinilecektir. Çalışmanın kuramsal çerçevesini çizeceğimiz ikinci bölümde Giorgio Agamben, Hannah Arendt ve Michael Hardt ile Antonio Negri’nin biyopolitika kavramına ilişkin görüşleri ele alınacaktır. Çalışmamızda, biyopolitik uygulamalar neticesinde mültecilerin politik, hukuki ve sosyal statülerinden soyutlanarak sinemadaki zombi karakteri seviyesine indirgendiği biçimindeki sava eşlik edecek bir argüman olarak üçüncü bölümde ise zombi filmleri ve mültecilerin yaşam şartları ilişkilendirilecektir.

ABSTRACT The relationship between politics and life and the boundaries of both fields in this relationship is an issue as old as human history. The questions of whether politics determine the boundaries of life or whether the boundaries of politics will be drawn by life have been at the center of discussions from past to present. As a matter of fact, although the answer given in the historical process was the desire of politics to dominate life and to reproduce it every time, life has always maintained its resistance against politics. The concept of biopolitics was developed to understand this relationship between life and politics and to reproduce these questions. The concept was developed by combining the Greek words bios, meaning life, and politics. Foucault, who used the concept for the first time in his works, deals with the concept especially through the practices revealed by the development of modern medicine. As a matter of fact, the popularity of the concept increased after Foucault; The concept has been used extensively in many fields and studies, especially in philosophy and sociology. Although the concept of biopolitics was used to deal with modern developments in the first place, it is also examined in the light of ancient works since it is the subject of life itself. In addition to Ancient Greek philosophers such as Plato and Aristotle, it is possible to consider the works of philosophers such as Thomas Hobbes in the context of the concept in question. The concept of biopolitics has started to be used more frequently, especially with biotechnological developments. Again, efforts to improve the population in terms of quality and quantity and body policies have also increased the interest in the concept. The concept in question serves as a key to understanding the policies put forward especially during the epidemic periods. In this study, we aim to reveal the historical development and meaning of the concept of biopolitics in the first place. In the first chapter, which constitutes the conceptual framework of our study, the points that the concept points to and the areas in which it is used will be discussed. In the second part, where we will draw the theoretical framework of the study, the views of Giorgio Agamben, Hannah Arendt and Michael Hardt and Antonio Negri on the concept of biopolitics will be discussed. In our study, zombie movies and the living conditions of refugees will be related as an argument to accompany the argument that refugees are abstracted from their political, legal and social statuses as a result of biopolitical practices and reduced to the level of zombie characters in the cinema.