ÖZET Yiyecek turizmi kapsamında değerlendirilecek olan “Slow Food Hareketi” lokal değerleri ön plana çıkaran, yerel kültürün günlük yaşam pratiklerini deneyimlemeye ve korumaya yönelten bir arz oluşturması, bu hareketin ortaya çıkış amacının vurgulanması adına önem arz etmektedir. Bu araştırmanın temel amacı Slow Food Hareketi aracılığıyla Germiyan Köyü’ndeki turizmin gelişimini ve tarım toplumundan hizmet üreten bir turizm köyüne dönüş sürecini etnografik bir bakış açısıyla eleştirel olarak irdelemektir. Yerel halkın bu sürece yönelik deneyimleri ve günlük yaşam pratikleri incelenmektedir. Bu çerçevede, Slow Food Hareketi’nin Germiyan köyündeki turizmin gelişimindeki rolü belirlenerek bu süreçte köyde yaşayan halkın sosyo-kültürel deneyimleri, yaşadıkları zorluklar, sosyo-kültürel kazanımları ve Slow Food Hareketi’nin başarı(sızlık) nedenleri ayrıntılı olarak ortaya konulmaktadır. Bu anlamda, Türkiye’deki Slow Food Hareketi’nin bir uygulama örneğine derinlemesine odaklanarak başarı ve başarısızlık hikâyelerini ortaya koymayı hedef edindiği için, literatüre önemli katkılar sunabileceği düşünülmektedir. Araştırma yöntemi olarak nitel araştırma dizaynı temel alınmıştır. Bu kapsamda, nitel verilerin toplanılmasında Germiyan köyünde yaşayan 42 kişiyle yüz yüze derinlemesine görüşmelerden ve 4 ay süreli etnografik gözlemlerden faydalanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulguların çözümlenmesinde sosyal deneyim teorisi temel alınarak yorumsayıcı ve eleştirel bir bakış açısı izlenmiştir. Bu tez araştırmasında ulaşılan sonuçlar şu şekildedir: Slow Food Hareketi’nin turizmin gelişmesine ve çeşitlenmesine yönelik önemli katkılar sunduğu ve yerelde de önemli fırsatlar yarattığı görülmektedir. Özellikle kadın girişimcilerin sayısının artması ile birlikte köy mekanlarının yeniden üretilmesi ve kadının güçlendirilmesi gibi temel sonuçlar doğurduğu ortaya konulmuştur. Ancak, Slow Food köyü olarak sürdürülebilir bir hale getirilememesi noktasında ise metalaşan yerel kültürel değerlerinin ortak amaçların önüne geçtiği ve metanın bir pazarlama aracı olmaktan çok bir amaç haline geldiğine yönelik sonuçlara ulaşılmıştır. Bu durumun sonucunda ise Slow Food Hareketi’nin ana prensipleriyle uyuşmadığı ve bir başarısızlık sürecine yönlendiği görülmektedir. Bu başarısızlık sürecinin ortadan kaldırılmasına yönelik, yerel halkın sosyo-kültürel birikimiyle elde ettiği bilginin yeniden üretimi ve ii tekrar sürdürülebilir bir turizm odağına dönüştürülmesinin de başarı örnekleri ayrıca tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler : Slow Food, Yiyecek Turizmi, Germiyan Köyü, Etnografi, Sosyal Deneyim Teorisi

ABSTRACT The “Slow Food Movement” to be evaluated within the scope of food tourism, is important for emphasizing the purpose of the emergence of the local culture, creating a desire that focuses the local values and encourages local culture to experience and protect daily life practices. The main purpose of this research is to critically examine the development of tourism in Germiyan Village through the Slow Food Movement and the return process to a tourism village that produces services from the agricultural community with an ethnographic perspective. In this thesis, the application process of "Slow Food" movement and daily life practices of local people in the village Germiyan are examined. In this framework, the role of the Slow Food Movement in the development of tourism in Germiyan village is determined and the socio-cultural experiences, difficulties, socio-cultural gains and the reasons for the (un)success of the Slow Food Movement are explained in detail. In this sense, as this thesis provides in-depth stories by focusing on success and failure application of the Slow Food movement in Turkey, it has been considered to make important original contributions to the literature and knowledge. Qualitative research design was employed. In this context, in-depth interviews with a total of 42 people and 4-month ethnographic observations were undertaken with the locals. In the analysis of the findings obtained in the research, interpretive and critical perspectives were followed based on the theory of social experience. The conclusions in this thesis are as follows: It is seen that the Slow Food Movement provides important contributions to the development and diversification of tourism as well as creates important opportunities at the local level. With the increase in the number of women entrepreneurs, there have been such results as the reproduction of village spaces and empowerment of women. However, the result of not being as a Slow Food village is that the commoditised local cultural values prevail over common goals and that the commodity has become a goal rather than a marketing tool. Eventually, it is seen that the practice in the village does not comply with the main principles in that the application process was halted. Nevertheless, having experienced this failure process, a few cases of success attempts have also been achieved by the reproduction of local knowledge with sociocultural insight and they help again turning the direction back into a sustainable tourism focus.iv Key Words : Slow Food, Food Tourism, Germiyan Village, Etnography, Social Practice Theory