KURTE Şirovekirina deqî çalakîyeka hunerî, zanistî û dahênankarî ye. Gelek kirdeyên hoşekî û zîhnî tê da bi kar tên. Wekî: Têgihîştin, derbirîn, zanîn û şirovekirina hêmayan bo dîyarkirina wateya deqî. Lêkdan cûreyek e ji wergêrana derûnî pêk tê. Wek Jakopsonî amaje pê kirî, têgihîştin û ravekirina heman deqî di zimanekî dî da wateyeka cuda dide. Ev cûre lêkdan bo ravekirina deqên giran bi kar tê, ku xwendevanî desthilata temam li ser nabe. Çemkê deqî hizir, wate û wêneyê hoşekî bi xwe ve digire, ku deq xuya dike bi rêya deng, peyv û risteyê da di çarçoveyê dewrûberê zimanî da. Lêkolîn li ser xwedê deqî me nagêhîne lêkolîneka temam. Bi tenê ew lêkolîn nebin ku çar dewrên deqî bi xwe ve bigire. Bi wateyeka din ew barûdoxê deq tê da ji dayîk bûye di sîngê xwedê berhemê deqî da ye. Çunke wê wate girê daye bi barûdox, jîyan, hizirkirin û helwesta dewrûberî ve. Ji ber hindê ziman dîyardeyeka komelayetî ye û têgihîştin jî di vê çarçoveyê da radiweste ser lênêrîna deqî di çarçoveya dewrûberî da. Dewrûber çarçoveyekê giştî ye ku tê da binema û yekeyên deqî bi rê dixe. Agahîyên dewrûberên zimanî û bikaranîn di deqî da komeleka binema û zanyarîyên giring dide xwendevanî, ku pêk tên ji wêneyê giştî ku komeleka parçe û wêneyên rêxistî bi xwe ve digire. Bi vê çendê jî em nikarin bigêhîne wateya çi parçeyan heta cihê wê di nav parçeyên giştî da nezanin. Ji ber hindê şarezabûn di taybetmendîyên di nav deqî da me nagêhîne wateya temam a deqî. Wateya temama deqî bi tenê bi rêya girêdana deqî bi dewrûberî ve dê me bigêhîne wateya mebest. Bi wateyeka dî heta em sinorê peywendîya di navbera deq û dewrûberî nezanin, em nagêhîne wateya kûr a deqî. Anko divêt deq ji dewrûberî nehê veqetandin da em bikarin wateya veşartî ya deqî bizanin. Helbet ev çend jî li ser zanîn û layenê epîstemolojîya xwendevan û rexnegirî dimîne.

ÖZET Metnin yorumlanması sanatsal, bilimsel ve keşifsel bir iştir. Birçok zihinsel öğe kullanılır. Bu öğeler arasında metnin anlamının görülmesi için anlamak, ifade etmek, bilmek ve öğelerin yorumlanması yer alır. Karşılaştırma bir çeşit psikolojik çeviridir. Jakobson'un belirttiği gibi, bu, bir dildeki anlama ve yorumlama, aynı metin başka bir dilde farklı bir anlam ifade eder. Bu yöndeki karşılaştırma, ağır metinlerin yorumlanmasında kullanılır, ki okur metnin tamamına hakim olamayabiliyor. Metnin kavranılması, düşünce, anlama ve zihinsel imgeleri kendisine bağlar. Metin ses, kelime ve cümle yoluyla, dilin etrafında belirginleşir. Araştırma, bizi salt metnin kendisi ile bir sonuca ulaştırmaz, eğer metnin çevresindeki araştırmalar olmazsa. Çünkü metnin anlamı, yaşam, fikir ve çevredeki hal ve hareketlere bağlıdır. Bundan dolayı, dil toplumsal bir olgudur ve anlam da bu çerçevede metnin bakış açısı içinde kalır. Çevresel faktör genel bir bakıştır metinde. Bu nedenle metnin temellerini içinde barındırır. Metinde dil dışındaki çevresel baskılar ve dilin kullanımı, okura toplumsal bir altyapı ve önemli bilgiler sunar, ki genel bir resimden parçalanmış bir toplum ve uygun bir resim ortaya çıkar. Bizler, onun yerini genel parçaların içinde bilmeyene kadar, bununla hiçbir parçanın anlamını da elde edemeyiz. Bu nedenle, bizim metin içindeki özelliklere hakim olmamız, onları bilmemiz, bizi metnin anlamının tamamına ulaştırmaz. Metnin tam olarak anlaşılması, sadece metin yolu ve çevresi ile anlatılmak istenene varabiliriz. Başka bir ifade ile, bizler metin ile etrafındaki ilgili sınırı bilmeyene kadar metnin derin anlamını da bilemeyiz. Elbette bu da, okur ve eleştirmenin bilgi düzeyi ve epistemolojisi üzerinde kalmaktadır.

ABSTRACT The interpretation of the text is an artistic, scientific and exploratory task. Many mental items are used during the process. These elements include understanding, expressing, knowing and interpreting the elements in order to see the meaning of the text. Comparison is a kind of psychological translation. As Jakobson points out, this is the meaning and interpretation in one language, the same text means a different meaning in another language. This comparison is used in the interpretation of heavy texts, so that the reader may not be able to master the entire text.Comprehension of the text connects thought, comprehension and mental images to itself. The text becomes clear around the language through sound, word and sentence. Research will not bring us to a conclusion with the text itself, unless there is research around the text. Because the meaning of the text depends on life, idea, and the state and actions in the environment. Hence, language is a social phenomenon and meaning remains within the text's perspective in this framework. The environmental factor is an overview in the text, so it contains the basics of the text. Environmental pressures other than language and the use of language in the text provide the reader with a social background and important information, which emerges from a general picture a fragmented society and an appropriate picture. Nor can we get the meaning of any part with it, until we know its location in the general parts. For this reason, our mastery of the features within the text, knowing them does not allow us to reach the full meaning of the text. We can arrive at what is desired to be fully understood the text, explained only through the text path and its surroundings. In other words, we cannot know the deep meaning of the text until we do not know the boundary around the text . Absolutely this is depends on knowing and Epistemology of reader and critics.