ÖZET<br>16-18. yüzyılın Avrupa’lı emperyalist ülkeleriyle kolonyal geçmişe sahip oldukları söyleminden ötürü Post Koloni ülkeleri olarak anılan Afrika - Karayip ve Pasifik ülkeleri (AKP ülkeleri) bağımsızlıklarının ardından da ilişkilerini sürdürmüşlerdir. Dolayısıyla iki taraf arasındaki diyalog insani, ticari, kültürel, eğitimsel, vd. boyutlarda devam etmektedir. Tarihsel açıdan koloni ülkelerinin bağımsızlıklarıyla paralel bir zaman diliminde oluşan Avrupa Birliği, emperyal ülkelerin bir çoğunun üyesi olduğu bir uluslararası topluluk olarak, kurulduğu günden bu yana post koloni ülkeleri ile diyaloğunu Avrupa boyutunda yürütmektedir. Bu kapsamda Avrupa Birliği’ni kuran Anlaşmalar, Avrupalı ülkelerin yakın ilişki içerisinde oldukları çevre dışı bölgeler ile sınır ötesi ülkeler ve bölgeler konusuna yönelik düzenlemeler getirmişler ve Lizbon Anlaşması’na kadar gelen süreçte birincil hukuk metinlerindeki ilgili düzenlemeler evrilerek yer almaya devam etmiştir. Diğer yandan Avrupa Birliği ve AKP ülkeleri arasındaki diyalog, işbirliği anlaşmaları olarak dile getirilen, ilki Yaounda Anlaşması’yla başlayan ve günümüze Cotonou Anlaşması olarak gelen, yardımlar ve ticaret ekseninde yürütülmüştür. Avrupa Birliği - AKP ülkeleri diyalogunun en önemli alanlarından biri olan göç politikası ise bir taraftan Birlik içerisinde ulus üstü zemine taşınma mücadelesi yürütülen bir politika olması, diğer taraftan da Avrupalı ülkeler ve post koloni ülkeleri arasında güvenlik ve kontrol odaklı işbirliğinin en somut alanlarından olma özelliklerini taşıma ile önemini giderek artıran bir politaka alın olmaktadır.