ÖZET Ülkemiz bulunduğu konum itibariyle deprem riski yüksek bir bölgede bulunmaktadır. Geçmişte yaşanan bu depremlerden biri olan ve Van‟da meydana gelen 2011 yılındaki 7.2 büyüklüğündeki depremde 644 vatandaşımız hayatını kaybetmiş, bu can kayıplarının yanı sıra çok ciddi boyutta ekonomik kayıplar da meydana gelmiştir. 2011 yılında meydana gelen Van depreminin ardından ülke olarak meydana gelen bu afetlere hazır olabilmek için kentsel dönüşümün gerekliliği ortaya çıkmıştır. Bu nedenden dolayı 2011 yılında meydana gelen 23 Ekim ve 9 Kasım Van Depremleri sonrası riskli yapı stoklarının bir an önce dönüştürülmesi için Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanun 31.05.2012 tarihinde ve ilgili yönetmelik 15.12.2012 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. Bu tez çalışmasında; 23 Ekim ve 9 Kasım 2011 yılında meydana gelen Van depreminde ağır, orta, az hasarlı ve hasarsız olarak tespiti yapılan yapıların hasar durumlarının düşey taşıyıcı elemanlarla ilişkisi incelenerek mevcut binaların olası depremlerde can kaybına sebep olabilecek hasarın ötesinde hasar almasını engelleyebilecek kritik katta herbir deprem yönü için bulunması gereken minimum düşey taşıyıcı eleman kesit alanının belirlenmesi amaçlanmıştır.