Özet: Amaç: Özofagus kanseri, yaygınlığı giderek artan ve mortalitesi dünya genelinde azımsanmayacak derecede fazla olan bir hastalıktır. Kanser hastalığında erken tanı onkolojik olarak amaçlanan ilk hedeflerdendir. Son zamanlarda yapılmış olan birçok çalışmada sistemik oksidatif stresin biyobelirteçleri olan total sülfhidril (TSH), dinamik tiyol (-SH) ,disülfit (-S-S) ,total tiyol (TT) ve iskemi modifiye albümin (İMA) düzeyleri proliferasyon ve metastazın önemli bir göstergesi olarak ön plana çıkmaktadır. Çalışmamızda yeni tanı özofagus kanseri ön tanısıyla kilinik şüphe varlığında belirtilen biyobelirteçler istenerek tetkik edilmesi, hastaların erken evrede tespit edilmesi ve tedavi edilmesine katkı sağlayabilir. Çalışmada elde edilecek netice; sağ kalım, iş gücü ve sağlık harcamaları alanında faydalı olmayı hedeflemektedir. Yöntem: Bu tez çalışmasında Van YYÜ Tıp Fakültesi Hastanesi Tıbbı Onkolojı Polikliğine başvuran patolojik olarak yeni tanı özofagus kanser tanısını alan 43 hasta üzerinde yapıldı. Kontrol grubu olarak 58 sağlıklı birey dahil edildi. Her iki çalışma grubu bireylerden Biyokimya tüplere 1 ml periferik kan alındı. Kan örneklerinin çalışma grubu bireylerden alındığı gün -80°C’ye kaldırılarak saklandı. Saklanan kan örnekleri 43 sayısına ulaşınca biyokimya çalışma sürecine geçildi. Erel ve Neselioğlu tarafından geliştirilen yeni bir spektrofotometrik yöntemle kan örnekleri analiz edildi. Elde edilen tüm bilgiler bilgisayar ortamına taşındı. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler kullanıldı. Tanımlayıcı istatistiklere bakıldığında; ortalama, standart sapma, minimum, maksimum, sayı (n) ve yüzde (%) olarak ifade edildi. Bütün analizlerde SPSS (IBM SPSS for Windows, ver.25) istatistik paket programı kullanılmış ve anlamlılık düzeyi için p <0.05 değeri anlamlı kabul edildi. Bulgular: Prospektif olarak yaptığımız çalışmamızda oksidatif stres markerı olarak belirlediğimiz TSH, -SH, -S-S, TT ve IMA düzeyleri kontrol ve hasta grubunda tüm belirteçlerde anlamlı bulundu (medyan TSH: 0.25-0.488 p < 0.001; medyan –SH: 346.86 589.24 p < 0.001; medyan –S-S: 15.92-7.895 p < 0.001; medyan TT: 352.95-705.43 p < 0.001; medyan IMA: 0.325-0.702 p < 0.001). Hasta grubunda kontrole kıyasla TSH,-SH, TT ve IMA değerleri anlamlı düzeyde düşük bulunurken ;–S-S değeri yüksek olarak ölçüldü. Hasta ve kontrol grubunda onkolojik takiplerde kullandığımız hematolojik ve biyokimyasal parametereleri kıyasladığımızda; CA19-9, CEA, WBC, NEU, MPV, LDH ve CRP değerleri özofagus CA hastalarında kontrol grubuna göre yüksek bulunurken; LYM, HGB, KRE, ALT ve AST değerleri özofagus CA hastalarında kontrol grubuna göre düşük bulundu. Sonuçlar: Oksidatif stres belirteci olarak çalıştığımız parametreler hasta grubunda istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Bu belirteçlerin direk ölçümü özofagus kanserinin erken tanı, takip ve prognozu belirlenmesinde kullanılabilir.

Abstract: Objective: Esophageal cancer is a disease with an increasing prevalence and a substantial mortality worldwide. Early diagnosis of cancer is one of the first oncological targets. In many recent studies, total sulfhydryl (TSH), dynamic thiol (-SH), disulfide (-S-S), total thiol (TT) and ischemia modified albumin (IMA) levels, which are biomarkers of systemic oxidative stress, have been found to be important indicators of proliferation and metastasis. stands out. In our study, in the presence of clinical suspicion with a preliminary diagnosis of newly diagnosed esophageal cancer, the requested examination of the indicated biomarkers may contribute to the early detection and treatment of patients. The result to be obtained in the study; aims to be beneficial in the field of survival, workforce and health expenditures. Method: In our study, 43 patients with pathologically newly diagnosed esophageal cancer who applied to the Van YYU Medical Faculty Hospital Medical Oncology Outpatient Clinic were performed. 58 healthy individuals were included as the control group. 1 ml of peripheral blood was collected into tubes containing EDTA from individuals in both study groups. The blood samples were stored at -80°C on the day they were taken from the individuals in the study group. When the stored blood samples reached the number of 43, the biochemistry study process was started. Blood samples were analyzed with a new automated method developed by Erel and Neselioğlu. All the information obtained was transferred to the computer environment. Descriptive statistics were used in the analysis of the data. Looking at the descriptive statistics; expressed as mean, standard deviation, minimum, maximum, number (n) and percentage (%). SPSS (IBM SPSS for Windows, ver.25) statistical package program was used in all analyzes and a p value of <0.05 was considered significant for the level of significance. Results: TSH, -SH, -S-S, TT and IMA levels, which we determined as oxidative stress markers in our prospective study, were found to be significant in all markers in the control and patient groups (median TSH: 0.25-0.488 p < 0.001; median –SH: 346.86-589.24 p). < 0.001; median –S-S: 15.92-7.895 p < 0.001; median TT: 352.95-705.43 p < 0.001; median IMA: 0.325-0.702 p < 0.001). TSH,-SH, TT and IMA values were found to be lower in the patient group compared to the control group;When we compare the hematological and biochemical parameters used in oncological follow-ups in the patient and control groups; While CA19-9, CEA, WBC, NEU, MPV, LDH and CRP values were found to be higher in esophageal CA patients compared to the control group; LYM, HGB, CRE, ALT and AST values were found to be lower in esophageal CA patients compared to the control group. Conclusions: The parameters we studied as oxidative stress markers were found to be statistically significant in the patient group. Direct measurement of these markers can be used for early diagnosis, follow-up and prognosis of esophageal cancer.